"नशीब चांगल आहे यार त्याच , मस्त नोकरी आहे त्याला , पगार ही गलेगठ्ठ, मला ही असा पगार मिळायला पाहिजे , गाडी बघितली का त्याची, नाहीतर माझी "खटारा" , घर पण मस्तच आहे ..नाही तर मि राहतोय आज ही खुराड्यात " .....काय विचारताय कोण बोलतय हे सार आणि कुणाबद्दल ? अहो , तुम्हीच बोलताय कि , तुम्ही म्हणजे अगदी तुम्ही नाही आपण सारेच ह्या पंगतीत येतो ... आपण किती दु:खी आणि आपल्याकडे काय-काय नाही आणि दुसर्याकडे किती सुख आहे ह्याची बाराखडी आपण रोजच गात असतो .देवाने- नियतीने सारी दु:ख , हाल अपेष्टा आपल्याच पदरात टाकल्या सारखी आपली ओरड चालू असते ...माझ्या कडे 'हे' असल असत तर ... अस झाल असत ...आणि 'ते' असल असत तर मी ही 'तस' करून दाखवलं असत... आपल्यालाला ना दुसर्यांचा हेवा करायची सवय लागलीय , आपल्याला कितीही आणि काहींही मिळाल तरी आपण मात्र समाधानी काही होत नाही कारण आपल्याला जे मिळालय त्यापेक्षा दोन थेंब का होईना दुसर्याकडे जास्त असतचं आणि आपण फ़्क़्त त्याचाच विचार करत राहतो पण आपल्या पेक्षा दोन थेंब कमी मिळालेल्या कडे आपण साफ दुर्लक्ष करत असतो , आपल्याला कुणापेक्षा तरी जास्त मिळालय ह्याचा विचार आणि जे काही मिळालंय त्यात सुख मानन सोडूनच दिलय आपण . ५ हजाराच्या ही नोकरीतही जे भागत होत ते आज २०-३० हाजाराच्या नोकर्या करूनही पूर्ण होत नाही , आपल त्यात भागत नाही . ह्याचं एकमेव कारण म्हणजे आपल्या वाढत चालेल्या गरजा आणि हाव . 2 चाकी गाडी आली कि वेध लागतात 4 चाकीचे , 1BHK रूम असली तरी कुणाकडे तरी आपण 2BHK रूम पाहतो आणि आपल्या ही मनात मोठ्या घराची हाव वाढायला लागते ..अशा अजून कित्येक सार्या गोष्टी आहेत माणसागणिक त्या बदलत जातात इतकचं .
कधी कधी वाटत माणसाला स्वताला काय मिळाल नाही ह्याच दु:ख मुळात नसतच कधी , पण जे आपल्याला हव असत ते दुसर्या कुणाला तरी मिळालय ह्याचा विचारच त्याला जास्त त्रास देत असतो .
-प्रफुल्ल शेंडगे .
No comments:
Post a Comment
कृपया तुमच्या प्रतिक्रिया इथे लिहा .... Please give your valuable Comment:-