दूर जरी मी तुझ्या
का तुझ्यातच मी रमतो
अश्रुंचे होती पाट
अन त्यात तुलाच पाहतो
सांजवेळीचा सूर्य
आठवण तुझी मज देतो
विसरून तुला जरी मी
का तुझ्यातच घुटमळतो ?
गंध मोगरयाचा हा
आजही कसा दरवळतो ?
तुटून गेल्या कळ्या
तरी मनी गुलाब का फुलतो ?
सुटून गेले हात
काळीज दुभंगले होते
उरी माझ्या तू प्रेमाचा
का घाव घातला होता?
-प्रफुल्ल शेंडगे .
No comments:
Post a Comment
कृपया तुमच्या प्रतिक्रिया इथे लिहा .... Please give your valuable Comment:-